Zerwanie torebki stawowej – objawy i leczenie
Zerwana torebka stawowa to poważny uraz wymagający pilnej interwencji medycznej. Wynika to nie tylko ze stopnia uciążliwości generowanych symptomów, ale przede wszystkim z ryzykiem powstania komplikacji w zakresie funkcjonowania stawu. Jakie są objawy zerwanej torebki stawowej i jak wygląda leczenie? Jakie znaczenie ma rehabilitacja stawu? Dowiedz się więcej.
Spis treści
Czym jest torebka stawowa?
Torebka stawowa wraz ze ścięgnami i więzadłami stabilizuje staw, rozkłada jego obciążenie i chroni go poprzez utrzymanie prawidłowego zakresu ruchomości. Stanowi osłonę dla łączących się ze sobą powierzchni stawowych kości. Jej zewnętrzna część – błona włóknista – zbudowana jest z mocnych włókien kolagenowych, które zapewniają stabilność stawu poprzez utrzymanie kości kolana we właściwej pozycji. Znacznie bardziej delikatna warstwa wewnętrzna, czyli błona maziowa, wytwarza maź, która wypełnia przestrzenie pomiędzy kośćmi. Zmniejsza dzięki temu tarcie, które powstaje pomiędzy powierzchniami stawowymi podczas wykonywania ruchów.
Uszkodzenie torebki stawowej to dość powszechny uraz, który może objąć każdy staw. Najczęściej jednak dochodzi do zerwania torebki stawowej stawu skokowego oraz kolanowego, ponieważ właśnie one eksploatowane są w największym zakresie.
Rodzaje urazów torebki stawowej
W zależności od tego, jaka siła oddziałuje na staw, może dojść do naciągnięcia, pęknięcia lub – w najgorszym razie – zerwania torebki stawowej.
- Naciągnięcie torebki stawowej – to najmniej dotkliwy uraz, który nie narusza ciągłości włókien, a powoduje ich przeciążenie. Objawia się bólem o lekkim nasileniu, nieznaczną opuchlizną oraz niewielkim zaburzeniem ruchomości stawu. Dolegliwości ustępują zwykle w ciągu około trzech tygodni dzięki zastosowaniu leczenia zachowawczego.
- Naderwanie torebki stawowej – dochodzi do silniejszego nadwyrężenia stawu, co prowadzi do pęknięcia pojedynczych włókien. Ból jest tu bardziej dotkliwy, a obrzęk szybko się powiększa. Odzyskanie prawidłowych funkcji stawu trwa w tym przypadku znacznie dłużej – nawet 3 miesiące. W tym czasie ważne jest stworzenie uszkodzonym strukturom warunków do rehabilitacji poprzez unieruchomienie kończyny w odpowiednio dobranej, sztywnej ortezie.
Zerwanie torebki stawu skokowego, podobnie, jak kolanowego czy barkowego, wymaga zaopatrzenia stawu przy użyciu ortezy. Jej stosowanie sprzyja regeneracji uszkodzeń i zapobiega odnowieniu urazu.
Co powoduje zerwanie torebki stawowej w stopie i kolanie?
Zerwana torebka stawowa manifestuje się najsilniej wyrażonymi dolegliwościami. Ze względu na skalę uszkodzenia wymaga długotrwałego leczenia i rehabilitacji. Do takiego urazu dochodzi, kiedy zostaną przekroczone możliwości zakresu ruchu w stawie:
- poprzez jego przerost – przykładowo zerwana torebka stawowa kolana to często efekt wykonywania nagłych i dynamicznych ruchów typowych dla sportów kontaktowych, powodujących zbyt duże wygięcie kolana do tyłu,
- nadmierne zgięcie – ruch w stawie przekracza wytrzymałość torebki; zerwana torebka stawu skokowego bywa rezultatem wykręcenia podeszwy stopy do wewnątrz lub na zewnątrz, co może być konsekwencją chodzenia po nierównym terenie.
Objawy zerwanie torebki stawowej
W momencie rozerwania torebki stawowej pojawia się nagły ból, któremu może towarzyszyć odgłos przypominający trzask. Początkowo ból nie jest zbyt intensywny, jednak nasila się przy każdej próbie podjęcia ruchu. Ponadto występują:
- znaczny obrzęk w okolicy stawu,
- podskórny wylew krwi,
- ocieplenie skóry w okolicy stawu,
- wrażenie niestabilności,
- ograniczenie ruchomości w stawie.
Niezależnie od tego, czy doszło do zerwania torebki stawowej kostki czy kolana, może wystąpić się również stan podgorączkowy lub gorączka.
Leczenie zerwanej torebki stawowej
Zerwana torebka stawu wymaga najczęściej operacyjnego zszycia – samej torebki, jak i zerwanych więzadeł. Istotnym elementem odzyskiwania sprawności jest tutaj rehabilitacja, którą można podzielić na dwa etapy.
W pierwszy etap służy przygotowaniu kończyny do operacji. Pacjent wykonuje różnego typu ćwiczenia, które służą poprawie, na tyle, na ile to możliwe, ruchomości stawu, a także zwiększeniu jego elastyczności poprzez rozciąganie. Ważne jest również wzmocnienie siły mięśni i zwiększenie obwodów mięśniowych.
Po operacji rehabilitacja koncentruje się na przywróceniu pełnego zakresu ruchu w stawie i kontroli równowagi ciała. Fizjoterapia powinna być prowadzona w taki sposób, by nie forsowała nadmiernie bolącej części ciała i sprzyjała regeneracji (ponownie sprawdza się korzystanie ze stabilizatora). Początkowo wykonuje się ćwiczenia bez obciążenia (np. izometryczne, rozciągające), które pobudzają stymulację nerwowo-mięśniową. Z czasem – aktywności poprawiające stabilizację i elastyczność tkanek miękkich, aż wreszcie ćwiczenia całej kończyny.
Sprawdź również: Stabilizator stawu skokowego – jaki wybrać i kiedy go używać?
Pomocne są również zabiegi fizykoterapeutyczne, takie jak jonoforeza, krioterapia, pole magnetyczne i laseroterapia.
Jeśli potrzebujesz fachowej porady w zakresie doboru stabilizatora i chcesz zaopatrzyć się w sprawdzony wyrób, który zapewni Ci najlepsze warunki do regeneracji uszkodzonego stawu, skontaktuj się z nami. Nasi fizjoterapeuci od lat służą profesjonalnym doradztwem przy wyborze zaopatrzenia medycznego, proponując rozwiązania najlepiej dopasowane do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta. Zapraszamy!
